آسفالت جاذب آب؛راه حلی برای جمع آوری رواناب ها

آسفالت جاذب آب چه آسفالتی است؟ آیا تا به حال این عبارت به گوش تان خورده است؟ طی چند سال گذشته شهرها و حومه شهرها از نظر مساحت، وسیع تر و از نظر جمعیت متراکم تر شدند. مناطق که قبلاً تحت پوشش گیاهی قرار داشتند، اکنون با ساختمان، پیاده روها و پارکینگ ها جایگزین شدند. عدم وجود این سطوح، چرخه طبیعی آب حاصل از بارندگی زیاد و طوفان ها را مختل کرده است. استفاده بیش از
حد از پوشش های نفوذ ناپذیر مثل آسفالت ها، شهرها را با چالش مدیریت حجم رواناب حاصل از سیلاب و فرسایش ناشی از سیلاب و کاهش کیفیت آب رو به رو کرده است. امروزه این مسئله، مشکلات قابل توجهی را برای توسعه پایدار شهرها و مناطق حومه شهرها ایجاد می کند. برای مثال در سال ۲۰۰۷در انگلیس سیلابی که ناشی از بارندگی شدید به راه افتاد، منجر به ویرانی حدود ۵۷هزار خانه شد. بنابراین
این موضوع نیاز به توجه فوری و راه حل مناسب دارد.
راه حل های مختلفی برای این مشکل معرفی شده که یکی از آنها بتن ها و آسفالت های نفوذپر می باشد. شرکتی به نام Tarmacنوعی بتن ساخته که می تواند آب را خیلی سریع به خود جذب کند. این نوع آسفالت ها می توانند آب زیادی را به خود جذب کنند. بتن های متخلخل به دلیل منافذی که دارند می توانند آب های ناشی از طوفان ها را در خود نگه داشته باشند. مساحت حدود ۱۰مترمربع بتن های متخلخل می
تواند تقریبا ۱۵تا ۳۰لیتر آب را در دقیقه از خود عبور دهد. چه تمام آب بطری آب باشه، چه آب یک سطل باشه یا آب یه میکسر، همه را می تواند از خود عبور دهد

لایه های تشکیل دهنده آسفالت جاذب آب

آسفالت های متخلخل از سه لایه تشکیل شده اند. حدود ۳۰سانتی متر از سنگ های بزرگ فشرده با ۴۰ درصد فضای خالی که به عنوان مخزن برای جمع آوری آب باران وسیلاب عمل می کند. در لایه بعدی یک لایه ۲تا ۵سانتی متری از سنگ ریزه های کوچک که به عنوان لایه فیلتر عمل کرده و به عنوان بستری محکم برای لایه سطحی است. رویی ترین لایه که حدود ۱۰سانتی متر با بتن متخلخل در بالاترین لایه قرار می گیرد. این لایه ها درعین فیلتر کردن رواناب های آلوده، به جذب آرام و مداوم آب کمک میکنند.

 

مروری بر پیاده سازی یک پروژه
برای استفاده از آسفالت های متخلخل، ابتدا مجوزهای فنی دریافت شده و پس از آن فرآیند خاک برداری آغاز می شود. آسفالت موجود برداشته شده و ناحیه زیرین آن نیز برای قرار دادن لایه های مختلف متناسب با آسفالت متخلخل برداشته می شود. سپس در صورت نیاز، سیستم لوله کشی نصب می شوند. سپس از ریگ هایی (ریگ های با اندازه دو) برای بستر سازی استفاده می کنند و با تجهیزات سنگین این لایه فشرده می شود. در لایه بعدی به ارتفاع حدود ۵سانتی متر، سنگ های ریزتری اضافه می شود. پس از مسطح سازی، حال نوبت به اضافه کردن آسفالت ها یا بتن های متخلخل می باشد.
تولید این نوع آسفالت با ترکیب مصالح مختلف خام که در یک سایت انباشته شده، آغاز می شود. سپس براساس برنامه کامپیوتری مقادیر دقیقی از هر نوع از مصالح روی تسمه نقاله ایی قرار گرفته تا به یک نسبت مخلوط شوند. این تسمه نقاله ها مصالح را به یک تسمه نقاله اصلی منتقل و از آنجا وارد مخزن اصلی می کنند. در این مخازن تحت گازهای داغ، پخته و خشک می شوند. سپس سایر مواد افزودنی
اضافه و به خوبی مخلوط می شوند. بعد از این مراحل آسفالت به مخازنی منتقل شده تا نگهداری شوند.
سپس توسط کامیون ها از مخازن به محل احداث پروژه منتقل می شوند. پس از پخش کردن آسفالت باید اجازه دهید تا حدودی خنک شود. پس از آن دو بار عبور غلتک برای مسطح کردن و فشرده سازی کافی است. بتن های متخلخل دارای نوع خاصی از الیاف پروپیلن بوده که باعث چسباندن این مواد تشکیل آن به هم می شود. این الیاف شبیه ریسه ها در بتن قابل مشاهده هستند. فضای خالی باید حداقل حدود ۲۰درصد
باشد تا بتواند به طور موثر آب های طوفان را از خود عبور دهد. در حالیکه میزان فضا خالی در بتن های معمولی تنها ۴درصد می باشد.

مزیت آسفالت های متخلخل

به دلیل نفوذ ناپذیر بودن پیاده روها و جاده ها، پس از بارندگی های شدید این آب ها به جای نفوذ به داخل زمین به سمت خانه ها هدایت شدو و خسارت های زیادی را به بار می آورند. در حالیکه در قسمت های زیرین، لایه های متعددی وجود دارد که اگه اجازه دهیم می توانند آب را به خودش جذب کند. از این نوع جدید بتن می توان برای بازگرداندن آب به داخل خاک استفاده کرد. بتن های متخلخل کاربردهای بسیاری دارند که مهمترین آن این است که می توانند حجم آب زیادی را از خود عبور داده و مانع ایجاد سیلاب شود. این زهکشی سریع در این نوع بتن های متخلخل به دلیل وجود فضای خالی بیشتر می باشد. که حدود ۲۰تا ۳۵درصد می باشد که امکان عبور آب و انتقال به لایه های پایینی را به طور طبیعی ایجاد می کند. این مشخصه در مناطقی که احتمال جاری شدن سیل بیشتر است.
مخصوصا برای محافظت از خانه هایی همکف و زیرزمینی کاربرد بیشتری دارد. همچنین می توان این آب را در مخازنی جمع آوری کرده تا برای آبیاری در جاهای دیگر مورد استفاده قرار دهید.

علاوه بر انتقال سریع آب، به دلیل متخلخل بودن در هنگام رانندگی، دوچرخه سواری یا پیاده روی احساس خوبی خواهید داشت. سرعت مناسب برای رانندگی روی سطح آنها حدود ۵۰کیلومتر بر ساعت می باشد. چون رانندگی با سرعت بالاتر احتمال لغزندگی وجود دارد. به دلیل فضای خالی که وجود دارد، دمای هوای به دام افتاده و در نتیجه هوای روی سطح آن هم خنک تر می باشد. همچنین در طوفان ها که مقدار
زیادی آب که از طریق بتن جذب می شود، هزینه های زهکشی آب را کاهش داده و از آسیب به سیستم زهکشی جلوگیری می کند. این نوع بتن ها یا آسفالت ها در بهبود کیفیت آب هم موثر هستند. به این صورت که آب بارانی که از آنها عبور کرده و وارد لایه های زمین می شود تمیز تر از آبی است که به صورت مستقیم وارد زمین می شود. این نوع بتن یا آسفالت ها برای جاده های کم ترافیک، پارکینگ ها، استخرها،
پیست دوچرخه سواری، حاشیه جاده و کف گلخانه ها قابل استفاده است.
بنابراین استفاده از بتن ها و آسفالت های متخلخل یکی از گزینه های کلیدی برای مبارزه با رواناب هایی است که در اثر بارندگی های ناگهانی و مداوم ایجاد می شوند. چرا که با ایتفاده از آنها علاوه بر جلوگیری از ایجاد خسارت های ناخواسته در شرایط بحرانی می توانند به ساکنین فرصت نجات دادن خود را دهند

برچسب‌ها: بدون برچسب

یک دیدگاه بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی با * نشان گذاری شده اند